G'day mates!

Mijn tweede vliegreis – van Singapore naar Melbourne – verliep helaas iets minder soepel dan de eerste. Ik zat naast twee jongen die het voor elkaar kregen om in acht uur elf whiskey-cola te drinken. Prima natuurlijk, afgezien van het feit dat ze daardoor om de tien minuten naar de wc moesten en dus over mij heen moesten klimmen. Zie dan maar eens te slapen. Ook had het vliegtuig turbulentie wat erin resulteerde dat mijn foodtray (en op de één of andere manier alleen de mijne) door het gangpad vloog. Oeps.

Gelukkig bleek Melbourne de slapenloze nacht en boze blikken van de steward waard. De stad heeft ruim drie miljoen inwoners maar voelt veel kleiner. De binnenstad is omringt door allerlei leuke wijken die allen hun eigen sfeer hebben. De stad heeft een indrukwekkende skyline maar ook genoeg gezellige steegjes met leuke cafeetjes. Je moet wel weten waar je zijn moet want het is hier behoorlijk duur. Om geld te besparen wilde ik een fiets kopen. Het openbaar vervoer is hier prima maar helaas niet gratis voor studenten. Fietsen is hier niet heel gebruikelijk en aan Amsterdamse fietsen (goedkope wrakken) doen ze hier niet. Iedereen fietst hier op een mountainbike. Die dingen zijn duur dus uiteindelijk heb ik tweedehands een klein stuntfietsje gekocht. Ideaal voor korte afstanden maar verder dan een paar kilometer vinden m’n billen niet leuk. Mensen lachen steeds als ik voorbij kom. Waarschijnlijk is het ook een heel grappig gezicht: een lang meisje met hakken, kort rokje en fietshelm (verplicht hier) op zo’n klein crossfietsje. Ach, ik red me er prima mee.

De eerste paar dagen heb ik voornamelijk met Pepijn en Marthe doorgebracht. Zo leuk om ze weer te zien! Annet is hier nu ook een paar dagen. Echt fijn om iemand van thuis hier te hebben. Helaas ben ik hier nog totaal niet bekend en zijn zij voornamelijk bezig mij rond te leiden. Ook heb ik net de Melbourne Welcome Week achter de rug. Ontzettend leuk! We sliepen op een college, wat hier voor studenten vrij normaal is, met drie maaltijden per dag (à la 5000 kalorieën) en een avondklok. Moet je toch niet aan denken daar altijd te wonen! Voor een paar dagen was het in elk geval erg grappig. In mijn groepje zaten voornamelijk Amerikanen en alle voordelen zijn bevestigd.Brede American Football spelers en meisjes die drie koffers bagage mee hadden. Elke dag begon schokkend vroeg om 7 uur. We hebben onder andere een citytour gedaan, een campus tour (de campus is hier een stad op zich) en een dagje Melbourne Zoo waarmee het vogelbekdier zich heeft geüpgrade tot mijn nieuwe lievelingsdier.
Het leukste was het surfen. Het was die ochtend bewolkt dus ik dacht dat zonnenbrand niet nodig was. Beginnersfout. Zodra de we bus uitkwamen was het nagenoeg onbewolkt. Toen dacht ik dat 5 minuutjes insmeren met factor 30 wel voldoende zou zijn. Beginnersfout nummer twee. Die avond bleek elk vergeten stukje huid knalrood, de meest vreemde plekken. Achter m’n oren, tussen m’n tenen, een random vierkantje op m’n rug, m’n knieholtes en zelf dat stukje huid tussen m’n neusgaten was verbrand. Ja wie denkt er dan ook aan om dat in te smeren? Surfen bleek net zo moeilijk als dat het eruit ziet. Als enige van mijn groepje wist ik een paar keer te blijven staan (tot ergenis van de American Football spelers, haha) en volgens mijn surfdude leraar had ik talent! Wie had dat gedacht!

De Welcome week werd afgesloten met een ‘formal dinner’. Ik was blijkbaar de enige die geen cocktaildress had meegenomen.Ik had er geen moment aan gedacht zoiets nodig te hebben. Gelukkig hadden alle Amerikaanse meisjes er een stuk of vijf mee dus ik heb er een geleend. Het hele formal dinner een ‘Harry Potterish’ gebeuren. Er was een lange docententafel waar alle docenten zaten, compleet met mantels (maar zonder hoge hoeden). Zodra de docenten binnen kwamen marcheren moesten wij gaan staan en we mochten pas gaan zitten zodra zij zaten.

De afgelopen dagen ben ik voornamelijk bezig geweest met een kamer zoeken. Ik slaap nu bij Hannah, een vriendin van Wouter, die echt ontzettend goed voor me zorgt maar ik wil toch graag een eigen plekje (lees: een bed in plaats van een bank). Ik heb een advertentie gezet op de Australische marktplaats en dat heeft echt de meest vreemde reacties opgeleverd. Onder andere een man die me geld toe wilde geven, een man die me heel serieus voor €€600 per maand een plek in z’n bed aanbood en een meisje dat een kamer beschikbaar had 25 kilometer buiten de stad. Vanmiddag heb ik een (tijdelijke?) kamer gevonden. In Fitzroy, de studentenwijk van Melbourne. Het huis is fantastisch: een veranda, een grote wilde tuin, een lounge tuinhuisje en vijf kleine poesjes. Het nadeel is dat ik mijn kamer moet delen met drie meisjes. De man van wie ik het huur heeft een massagesalon en toen ik vertelde dat ik een massagecursus in Thailand heb gedaan bood ze me aan baan aan als masseuse. Stel je voor :D misschien doe ik het wel.

Tot zover mijn eerste week Melbourne (Wat? Ben ik hier pas een week?!) Vrijdag begint het studiejaar hier. Ik zal jullie op de hoogte houden (lees: verder jaloers maken)

Lisa

Voor degene die een heel duur smsje of een heel langzame brief willen schrijven:

Mijn telefoonnummer is 0061412232950

Mijn adres:

Lisa Baart
12 Westgart Street
Fitzroy VIC 2065
Australia